Thuis bij Linda

Ik ben Linda (46) en ik woon samen met mijn geliefde, twee dochters en viervoeter in een jaren ‘70 woning in een dorp vlakbij Leeuwarden. In mijn tienerjaren groeide ik op in Leeuwarden en riep ik altijd dat als ik oud genoeg was, ik naar het westen zou verhuizen. Wonen in een dorp was al helemaal ondenkbaar. Na een kort uitstapje van wonen in de Randstad belandde ik uiteindelijk toch weer terug in Friesland en woon ik dus nu in een dorp. Het leven zit vol verrassingen… 

Zo had ik ook nooit kunnen denken dat ik ondernemer zou worden. Na een flinke burn-out zegde ik eind 2021 mijn vast baan op en schreef ik Studio Deense Zomer in bij de Kamer van Koophandel. Nu werk ik als fotograaf en content creator, een voortvloeisel uit mijn Instagramaccount 

Regelmatig krijg ik de vraag om mijn woonstijl te omschrijven. Wat een lastige vind ik dat! Mijn interieur is niet echt in een hokje te vangen. Iemand omschreef het ooit als “Scandinavisch chique”. “Met een kleurrijke twist” zou ik daar dan aan willen toevoegen. Ik houd van design met een flinke voorkeur voor Scandinavisch design. Ik ben inmiddels bestand tegen impulsaankopen en vluchtige trends. Ik spaar liever voor een tijdloos item of ik koop tweedehands. De stoelen rond de eettafel zijn bijvoorbeeld tweedehands, het zijn designklassiekers van het Deense Farstrup. Voor de nieuwe lamp boven de eettafel, van het Franse Market Set, spaarde ik een hele tijd.

Mijn interieur is voortdurend in beweging en mijn inspiratie daarvoor haal ik uit verschillende bronnen. Nu ik zelf fotograaf ben, kijk ik veel in woonbladen, maar zijn social media kanalen zoals Instagram en Pinterest ook een grote inspiratiebron.

De meeste tijd spendeer ik aan de eettafel, dit is letterlijk en figuurlijk het middelpunt van ons huis. Hier wordt gegeten, koffie gedronken, gespeeld, gewerkt, geinstagramd, gekletst, gelezen, etc. ‘s Avonds verhuizen we naar de zithoek bij de houtkachel om Netflix series en films te verslinden. 

Over het algemeen hecht ik me niet heel erg aan spullen, maar kan ik wel van mijn interieur genieten. Tijdloze designklassiekers zoals de Wishbonechair van Hans Wegner of de Parentesi lamp van Flos hoop ik later door te geven aan mijn dochters. Dit zijn dus absoluut blijvertjes.

Het interieurvirus lijkt inmiddels over te slaan op de meiden. Ik mag dus wel uitkijken dat als ze straks ooit op zichzelf gaan wonen (hopelijk duurt dat nog heel lang) er niet stiekem items uit mijn huis verdwijnen.